Instrumenty już czekają,

zaraz będą razem grały,

wyczarują piękne nutki

i zabiorą wszystkie smutki.

Pan dyrygent już gotowy,

chce, by wszystkie go słuchały,

a nastroje są gorące,

zaraz będzie piękny koncert.

Ref.: Patrzą instrumenty na dyrygenta swego,

bez batuty w jego ręce wszystko będzie do niczego…

II. Smyczki głaszczą struny skrzypiec,

ocierają się jak kotki,

wiolonczela i altówki

dają dźwięk jak lizak słodki.

Z boku harfa i gitara ze strunami do szarpania.

Wszyscy chcą tu być najlepsi,

wszyscy chcą mieć szóstkę z grania.

Ref.: Patrzą instrumenty…

III. Z tyłu siedzą srebrne flety;

gdy w nie dmuchać, pięknie grają.

Za fletami złote trąbki –

trąbią, ile siły mają.

Saksofony i klarnety

tak dmuchają, że o rety!

Razem z nimi buczy tuba –

bardzo duża, bardzo gruba.

Ref.: Patrzą instrumenty…

IV. A pośrodku wielki, czarny –

to fortepian z klawiszami,

kiedy palce w nie uderzą,

płyną dźwięki ponad nami.

Całkiem z tyłu wielkie bębny

dudnią tak, że drży powietrze.

Jaki wielki, cudny koncert.

Grajcie jeszcze, grajcie jeszcze!

Ref.: Do niczego!!! (okrzyk)